اندر احوالات حیثیت نداشته!

بعضی چیزها هست که حیثیتی است! مثل همین ماجرای #فردوسی_پور و #نود، دقیقا حرف من هم همین است که شما می‌گویید ولی من می‌گویم خوب است دایره‌ی نگاه و تحلیلتان را قدری وسعت ببخشید، مگر جنتی آخر نشد؟ ولی شد رئیس خبرگان! شما چه کردید؟ مگر رئیسی بازنده انتخابات نبود؟ گذاشتندش رئیس یک قوه‌ی دیگر! شما چه کردید؟ مگر سپنتا نیکنام نفر اول شورای شهر یزد نبود و حذفش کردند! برایش چه کردید؟ اگر به همان مسائل واکنش نشان می‌دادید دیگر حذف فردوسی پور برایتان حیثیتی نمی‌شد! خوب است که از فردوسی‌پور حمایت کنیم اما نسرین ستوده بسیار ستودنی‌تر است و حمایت از او بسیار مهم‌تر از عادل فردوسی پور است، از هر دوی اینها مهم‌تر مبارزه با فساد ساختاری است که اگر ریشه‌کن شود طبیعتاً عدالت معنا پیدا می‌کند و احتمالا حکم‌های ناعادلانه‌ی اعضای انتصابی برای چهره‌های شاخص و محبوب هم ریشه کن می‌شود!

حق‌طلبی خوب است اما سطحی‌نگری ابتلای امروز ماست. 

شخصی به اسم میرحسین موسوی را به یاد می‌آورید؟ شبی که کروبی از میرحسین خواست تا ته راه با مردم باشد را به یاد دارید؟ یادتان می‌آید که او مردانه ایستاد، ولی ما چطور؟ 

وجدان تاریخ بعد از پایمردی‌های موسوی و کروبی از مردانگی‌ها و ایستادگیشان به نیکی یاد خواهد کرد و در عوض از ناجوانمردی و فریبخوردگی ما مردم، فصلی از شرمساری و ننگ در کتاب تاریخ به جای خواهد ماند. 

مگر ما همان‌ها نبودیم که در خیابان‌ها فریاد می‌زدیم موسوی دستگیر بشه ایران قیامت می‌شه؟ 

آیا ایران قیامت شد؟ 

نه نشد! 

در عوض برای ما مردم عادت شد که پای حرفمان نایستیم!!! سر هر مبحثی بیاییم در صفحه خودمان چندتا هشتک بزنیم و احساس مسئولیت خون‌مان را ارضا کنیم و بعد از چند وقت فراموش‌ کنیم! 

هرچند وقت که یک عکس از حصار حصر به بیرون می‌رسد صفحه‌های اینستاگرام دیدنی می‌شود و بعد فراموشی... و این چرخه ادامه دارد... میرحسین، هشتک، فراموشی 

شجریان، هشتک، فراموشی

ستوده، هشتک، فراموشی 

اختلاس، هشتک، فراموشی

خلیج فارس، هشتک، فراموشی

هاشمی، هشتک، فراموشی

منتظری، هشتک، فراموشی 

پلاسکو، هشتک، فراموشی 

همه چیز هشتک فراموشی 

مطمئن باش فردوسی پور هم هشتک فراموشی...

مگر اینکه توافقی در جای دیگر صورت گیرد...